Τρίτη 10 Ιουνίου 2008
Psycho killer - The Talking Heads
Μου αρέσει πολύ αυτός ο τσαμπουκάς που ξερνάει αυτό το τραγούδι! Έχω γεροντέψει τελικά! Δεν έβρισκα ένα βίντεο που να μου κανει "κλικ", "κουκου", κάτι... Μουγκά ησαντάντουσταν όλα!
Βρήκα όμως μια "τρελή" πιτσιρικοπούλα...
Θεά η Grace! Thanks!!
Έχω μια τρελή ιδέα... Psycho ιδέα. Μπορεί το Σαββατοκύριακο - μετά το Beach Party για ολίγους της Παρασκευής, να πάω κάπου που είναι λίγο τζίζζζζζζζ αυτές τις μέρες.
Έχει γενέθλια η διπλανή μου την Παρασκευή και είπαμε να την κάνουμε έτσι! Ροματζάδα, με μπυρίτσες, μουσικούλα και τα τρία μας παρεούλα! Ίσως να είναι και η τελευταία φορά που είμαστε έτσι και οι τρείς μαζί και στην "κοσμάρα" μας!
Θα μου λέιψουν τα πουλάκια μου. Όπως μου λείπεις και εσύ "Αγάπη" μου. Κορώνα - γράμματα η ζωή μα εγώ το κέρμα χάνω, λέει ο Σωκράτης!
Άσχετο, λέει 30 Ιουνίου θα είναι Αθήνα (στο θέατρο Βράχων). Θα κανονίσω να πάω και εκεί, και έξω θέλω να πάω και σε σένα "Αγάπη" και κάτω και πάνω και αριστερά και δεξιά και τελικά θέλω πολύ να δω που θα πάω!!
Αρκετά παιδάκια μου όμορφα!
Σματς!!
Ετικέτες
Βίντεο,
Τα κλεμένα,
H αβάσταχτη αλαφρότητα του είναι μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Υμνος το τραγουδι!!Respect..!
Σε είχα στο μυαλό μου από την Κυριακή. Όλα καλά κάτω Naya? οι δικοί σου καλά;
Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!
Τhanks χαλαρουιτα!Καλα ναι μια χαρα ειναι-εναν πανικο τον επαθαν βεβαια -κυριως η αδερφη μου-αλλα συνερχονται!Αυριο θα παω κ εγω-ελπιζω να μην βιωσω κανενα μεγαλο μετασεισμο!
kiss
Εντάξει, ο πανικός κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Το γεγονός ότι είναι καλά στην υγεία τους έχει σημσία!
Και εγώ το σκέφτομαι να πάω προς εκείνα τα μέρη το Σαββατοκύριακο! Λίγο πιο νότια βέβαια, αλλά κάτω απ'το Αυλάκι!
Τρελάθηκαν κάτω και λογικό είναι. Η μαμά μου είναι από τ μέρη σου και πολλοί συγγενείς μας επίσης. Τα μάθαμε από πρώτο χέρι τι έγινε... Ευτυχώς είναι καλά και οι δικοί μας!
Φιλιά Naya και ελπίζω να μην "χορέψουμε" το Σαββατοκύριακο!
Καλά στην υγεία τους... και γύρω ξανά ο χαμός... είναι άδικο τους ίδιους ανθρώπους σε λιγότερο από ένα χρόνο έτσι να χτυπάει η συμφορά.
Πάντα έτσι δεν ήταν βρε εσύ Δανάη μου;
Θυμάμαι μια φορά που ετοιμαζόμασταν με μία φίλη μου για έξοδο και καθώς βαφόμασταν μου είπε: "Κοίτα την σκιά μου, την έχω βάλει σαν τον Θεό."
"?? Δηλαδή?"
"Δηλαδή, τίποτα δεν είναι μοιρασμένο. Όπως πέσει! 'Αλλοι έχουν τα πάντα και άλλοι δεν έχουν τίποτα. Έτσι και η σκιά μου, το μισό μάτι έχει πολύ και το άλλο μισό καθόλου."
Σαν την τυφλή Δικαιοσύνη.
Δημοσίευση σχολίου