Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Do you wanna... The kooks



Μου έχει κολλήσει στο κεφάλι αυτό το τραγούδι!

DO YOU WANNA MAKE LOVE TO ME?????

I KNOW YOU WANNA MAKE LOVE TO ME!!!!

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Αναμνήσεις άλλων εποχών.

Τι ιστορίες μου λες τώρα και τι ταξίδια… Του μυαλού και του ζωντανού… Αχ, και να ήξερα τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είμαι εδώ… Είμαι πολύ πιο μακριά από όλους σας. Δεν λέω ότι δεν σας σκέφτομαι, αλλά δεν είμαι. Το τι δεν είμαι είναι άλλο παραμύθι. Παραμύθι που αρρωσταίνει και τα πιο γερά νεύρα, και τα πιο δυνατά μυαλά. Μου αρκεί. Και ανάθεμα αν βγάζεις άκρη.

Όλα είναι στο μυαλό. Όλα είναι στο μυαλό σου λέω. Στο δικό μου, στο δικό σου, στο μυαλό των άλλων. Λίγη διαφορά έχει. Όλα όμως είναι στο μυαλό.

Έχω κουραστεί πολύ. Όχι σωματικά, κάθε άλλο. Αυτά όμως πάνε πακέτο. Έχω κουραστεί. Κουράστηκα να προσπαθώ να είμαι δίκαιη. Κουράστηκα να λέω δεν πειράζει. Κουράστηκα να βλέπω και από την μεριά του απέναντι. Κουράστηκα να λέω υπομονή. Κουράστηκα να είμαι χαρούμενη ακόμα και στις πιο μαύρες μου. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.


Τι κι αν κουράστηκα, αφού το ξέρω ότι δεν θα το αλλάξω αυτό. Δεν θα πάψω να προσπαθώ να είμαι δίκαιη. Δεν θα πάψω να λέω δεν πειράζει. Δεν θα πάψω να βλέπω από την μεριά του απέναντι. Δεν θα πάψω να λέω υπομονή. Δεν θα πάψω να φοράω την χαρούμενη μάσκα μου πάντα.


Όταν χάνομαι βρίσκομαι. Οι φίλοι μου το ξέρουν πια αυτό. Οι γνωστοί μου δεν το καταλαβαίνουν. Δεν τους κακολογώ. Που να ξέραν κι αυτοί. Καλά κάνουν.

Ο κακός ο λύκος είμαι, εξόκειλα θαρρώ…

Πόσες φορές έχω φτάσει μια ανάσα μακριά, αλλά πάντα νικάω. Αυτή η φορά φαίνεται πιο δυνατή από όλες, το νιώθω. Δεν σου κρύβω ότι τρομάζω πολλές φορές. Δεν βαριέσαι λέω μετά. Μια η άλλη.

Μια η άλλη. Δύο ζευγάρια μάτια σκέφτομαι μόνο και τρομάζω. Μόνο αυτά τα δύο ζευγάρια μάτια… Δεν τους αξίζει, ό,τι κι αν έχουν κάνει. Λες και ξέραν κι αυτοί;

Λέω πολλά… Δεν πρέπει.

Ποίημα το κάτοθεν:


Μοιάζει χαζό μα είναι το πραγματικό
Τι σου λέω να καταλάβεις δεν μπορείς
Ούτε τον πόνο του απλού
Ούτε τον φόβο που ριζώνει μέσα βαθιά
Και με τα χέρια του σφίγγει την καρδιά μου
Φόβος, ναι αλήθεια φόβος είναι
Φόβος για το άγνωστο.
Γιατί; Τόσο φυσιολογικό άγνωστο…
Και το αύριο φαντάζει τόσο μακρινό
Κάθε πρωί μια καινούρια χαρά
Το νέο ξύπνημα
Φοβάμαι ακόμα και τον ύπνο
Μέσα μου το άπειρο
Μύλος στο κεφάλι μου
Δεν ξέρω πως θα γυρίσω
Δεν ξέρω αν θα γυρίσω
Μπορεί στην θάλασσα να κοιμηθώ για πάντα
Ειν’το σαράκι στην καρδιά μου βαθιά φωλιασμένο
Και τρώει κάθε μέρα και πιο πολύ
Όλο και πιο πολύ
Και εγώ κοιτάω αλλού και λέω ότι δεν υπάρχει
Μέχρι που δεν μπορώ να αναπνεύσω από τον φόβο μου
Μου κόβεται η ανάσα
Δεν σκέφτομαι πια
Απλά υπάρχω
Υπάρχω. Ποιος να μου πει για πόσο ακόμα;
Μου αρκεί που υπάρχω.
Μα είναι τόσος ο φόβος μου.
Διέξοδος καμία μονάχα μια φαινομενική ηρεμία
Έτσι κυλάν οι μέρες
Με ρωτάνε τα παιδιά τι κάνεις και εγώ τους λέω ΖΩ
Θα με περνάνε για καμιά ψωνισμένη
Μα εγώ αλήθεια το πιστεύω
Αυτό κάνω ακόμα
Ζω
Και φοβάμαι πως σύντομα θα τελειώσει και αυτό
Σαν ένα σκουλήκι στο μυαλό μου
Κάθε μέρα τρώει και πιο πολύ και μεγαλώνει
Και μου πιέζει το κρανίο μου.
Να πεταχτεί έξω θέλει
Να βγει από τα μάτια και από την μύτη και από τα αφτιά μου και απ΄το στόμα μου
Ναι, αυτό θέλει
Και μου πιέζει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ το κεφάλι μου
ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΣΟΥ ΛΕΩ
Κάνε κάτι.
Κάνε αυτό που φοβάμαι να κάνω εγώ
Τελείωσε για μένα το παραμύθι
Και να θυμάσαι να αγαπάς
Όσο μπορείς και αντέχεις να αγαπάς
Και να δίνεις ακόμα και χωρίς αντάλλαγμα
Ακόμα και αν ξέρεις ότι θα σε πουν και μαλάκα να δίνεις και να αγαπάς
Άσε την ψυχή σου ελεύθερη μες τους αγρούς να τρέξει
Λύσε το κόμπο από τον λαιμό σου
Πέτα ψηλά και αγάπα
Και να πας και στους γονείς μου και τους πεις ότι τους αγαπώ
Πάντα τους αγαπούσα, ακόμα και τότε
Δεν τους το δείχνω
Τους αγαπώ διαφορετικά από το συνηθισμένο
Αλλά τους αγαπώ
Και να προσέχεις κι εσύ.




Δεν ξέρω αν πρέπει να το διαβάσεις. Θα σε τρομάξω και δεν το θέλω.

Δεν έχει σχέση με τίποτα πραγματικό ή εικονικό. Απλά μερικά πράγματα που θέλω να υπάρχουν κάπου, αλλά όχι εδώ. Βασικά δεν υπάρχει νόημα, κανένα νόημα. Απλά ήθελα να μου πω κάποια πράγματα και να τα θυμάμαι. Το γιατί δεν θέλω να το έχω εδώ είναι άλλο παραμύθι. Συνέχεια του γνωστού παραμυθιού…

Η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι! Ή η Χιονάτη και οι χάνοι; Χαζά αστειάκια…

Ήθελα...

Ήθελα να πάω για... "καφέ" σήμερα. Τζίφος... Δεν είχα βενζινη και δεν έβρισκα και ανοιχτό βενζινάδικο...

Τζίφος στο τετράγωνο το λοιπόν! Ήπια 1 λίτρο εσπρέσσο σκέτο και βαρύ και ασήκωτο!

ΚΡΟΣΙΑ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΣΑΣ ΛΕΩ!

Πήγα τουλάχιστον χθές... "εκδρομή"!!



Έβρεχε χθες, και είχε και όμορφο γλυκό φθινοπωρινό κρύο...

Αχ, και όπως και να το δούμε σου... "ανοίγουν" την... "όρεξη" τέτοιες εικόνες!

Anyway!

Σήμερα κατάλαβα ότι:



Anouk - Nobody's wife

Και είναι απόλυτα κατανοητό γιατί:



meredith brooks bitch

ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ???



Tina Turner - Private Dancer

Να γιατί! Και η αγάπη?? Τι έχεις να πεις για την αγάπη θα με ρωτήσετε τώρα!!



Tina Turner - Whats Love Got to do with it

Πρόστυχο πολύ?

Δε ξέρω τι λέτε εσείς το χαίρομαι αφάνταστα να ακούω τέτοια τραγούδια και με αυτή τη σειρά!

Άντε γειά!

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008