Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Εφηβεία

Πως γυρνάει ο τροχός;

Όλα είναι ρόδα...

Είναι κάτι σαν ρόδα;

Όλα γυρίζουν σαν τρελά, ρόδες που παν στο πουθενά, ουρλιάζαν τα Ξύλινα Σπαθιά στην εφηβεία μου.

Εφηβεία; Τι σημαίνει αυτό; Τι είναι η εφηβεία; Είχα και εγώ τέτοιο; Πότε; Πως ξεχωρίζεις αν είσαι στην εφηβεία ή αν την έχεις περάσει;

Είναι κάτι σαν την ανεμοβλογιά; Το περνάς μια μόνο φορά στη ζωή σου ή μπορεί να το ξαναπεράσεις αργότερα στη ζωή σου πολύ πιο βαριά όμως; Έχει εμβόλιο; Αν την περάσεις μια φορά μπορείς αργότερα να την ξανακολλήσεις;

Και τι με νοιάζει εμένα; Χαχαχα, έχει πραγματικά πλάκα η ατάκα του σημερινού ανθρώπου είναι αυτή.

"Και τι με νοιάζει εμένα;"

Και το πιστεύεις που το λες. Τι σε νοιάζει εσένα...

Να σου πω κάτι; ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ομως, και δεν γουστάρω να είμαι θεατής για πάντα. Το έργο θα τελειώσει κάποτε και δεν έχω σκοπό να είμαι σε μια πολυθρόνα με τα τσόφλια από τα σποράκια χυμένα στο πάτωμα. Συγνώμη κι όλας, στο χαλάω τώρα και το ξέρω, μα καθόλου δεν με νοιάζει.

Χάθηκα σε περίεργα μονοπάτια και βγήκα σε αδιέξοδο.

Τι φταίει για αυτό; Πάλι εγώ; Εσύ; Όλοι μαζί; Ξέρω τι θα πεις...
"Και τι με νοιάζει εμένα..."

Ίσως να έχεις βολευτεί έτσι, γιατί όχι; Δημοκρατία δεν το λεν αυτό; Είσαι πολλά κιλά μάγκας τελικά εεε;

Πρόσεξε όμως γιατί θα προσπεράσω από δεξιά αυτή την φορά, και δεν θα το καταλάβεις... Σκία θα τρέξω δίπλα σου για λίγο μόνο. Και πίσω θα μείνεις, μην το σκέφτεσαι καθόλου, ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΣΕΝΑ έτσι, τα είπαμε αυτά, πάλι τα ίδια θα λέμε;

Ειν'το μοιραίο γραμένο και κράτησέ το μυστικό
από τη φέξη ως τη δύση σε μεθάει
μην με ρωτάς αν το έχω μάθει να στο πω
απλά το ζω και το αφήνω όπου με πάει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: