Όπως αστράφτει και βροντά
και της βροχής οι στάλες πέφτουν
ετσά φωνάζω μπλιό και εγώ
όταν καρδιά που αγαπώ τηνε τσαλαπατούν.
..Η αλήθεια του καθένα είναι η μόνη διαδρομή...
Μάλαμας-Αλεξίου.
Η πύλη της άμμου. Μόνη και έρημη στέκει μέσα στο σούρουπο. Περίφανη μα πάντα τόσο όμορφη και μόνη. Μυρίζει άλλα χρόνια και άλλες εποχές.
Και για τέλος η καλύτερη (κατά την γνώμη μου φωτογραφία που τράβηξα σήμερα) Κουμ
Καπί με φυσικό μωσαικό...
8 σχόλια:
οταν βγαζεις την ψυχουλα σου σεργιανι....δεν υπαρχουν σχολια στην μπλογκοσφαιρα....περιεργο δεν ειναι;.....αντιθετα οταν γκρινιαζεις και εισαι βρωμοστομος ή εισαι καμια μικρη πονεμενη 'πουπε'εχεις μια αναγνωσημοτητα.....κι αυτο περιεργο δεν ειναι;.....
μεχρι να τα σκεφτω καλα ολα αυτα...θα δειχνω τον γατο μου !!!
ΥΓ:ωραια η τελευταια φοτο σου....
Πέντε παράδες η οκά... Σήμερα όλα έχουν μια τιμή, αν θέλεις καλύτερα ένα κόστος.
Το μαύρο και το λευκό χορεύουν πάντα αγκαλιά χωρίς όμως ποτέ να γίνουν γκρι.
Κι αυτό περίεργο δεν είναι;
Τι να την κάνω την ποσότητα αν δεν υπάρχει λόγος και ουσία?
Κούκλος ο γάτος σου! (νομίζω ότι θα μπορούσα να τον συμπαθήσω, ιδίως μετά το παιχνίδι του με τα ποντίκια)
Σε ευχαριστώ... για τις φωτογραφίες!
Υ.Γ.: Πότε θα σκεφτείς τι όνομα θα δώσεις στον γάτο σου??
Υ.Γ.2: Να τον κρατήσεις!
για δες!
και γω καπου εκει ημουν πριν μερικες μερες.
Αλλα δεν σε ιδα!
(τα σχολια σου μου ειχαν κολησει τις προηγουμενες μερες. γουαϊ;)
Δεν ξέρω βρε Αδεσποτάκη μου γιατί κολλούσαν τα σχόλια μου...
Εδώ θα μένω μέχρι το καλοκαίρι! Το μεσημέρι Βάμο για φαγητό και το απόγευμα Κουμ Καπί για καφέ!
Μια σταλιά είναι τελικά αυτός ο κόσμος! Είμασταν τόσο κοντά και δεν το ξέραμε... Και αν το συνδιάσω με ένα σου πρόσφατο ποστ μάλλον εδώ ήρθες λόγο θλιβερού μαντάτου... Ήθελα να σου πω ότι λυπήθηκα.
και τι κανεις εκει?
θα ξαναρθω σε λιγες μερες.
Εδώ ζω!! Ήρθα για έναν χρόνο και για έναν χρόνο θα ζω εδώ!
Αν έχεις διάθεση για απογευματινό καφέ όταν έρθεις... Στείλε μειλ (ελπίζω να έχω δίκτυο και να το δω)
Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις. .....
Καλώς όρισες Αναστασία!
Μάτσο χωράνε σε κούφιαν απαλάμη...
Δημοσίευση σχολίου