Γειά σας!

Δύσκολη η ζωή στην σημερινή Ελλάδα!

Παντού θα μου πείς, αλλά και τι με αυτό; Εγώ εδώ ζω και εδώ θέλω να ζω!

Γραφειοκρατεία...

Βραχνάς στον λαιμό, αλλά... μου αρέσει από την άλλη! Μετά από μιά καλή αποτοξίνωση από την Ελλάδα δεν άντεχα άλλο. Ήθελα να γυρίσω πίσω, να πάρω το αμάξι, να βιάζομαι να φτάσω στον προορισμό μου και να είμαι στο ίδιο σημείο, ούτε μύγα να μην πετάει από την κίνηση! Τι καλά! Πάλι πίσω, πίσω στην Ελλάδα, πίσω στην ξεχασμένη μου ζωή. Γιατί είναι αλήθεια ότι όταν λείπεις πολλόυς μήνες χάνεις επεισόδια από την ζωή σου. Γυρνάς κάποια στιγμή και η οικογένεια σου φαντάζει σαν κάτι από το "Γάμος αλα Ελληνικά", οι φίλοι σου (όσοι σε θυμούνται πια) έχουν βρεί και άλλους φίλους και μιλάνε για άγνωστες για σένα ιστορίες, άλλοι παντρεύτηκαν (είναι η ηλικία τέτοια βλέπεις), άλλοι έχουν ήδη παιδιά...

Πολλές αλλαγές, αλλά είσαι σπίτι σου!

Περνάει ο καιρός και μετά από ένα δύο μήνες σκέφτεσαι πότε θα φύγω;

Συμβαίνει όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και συνάμα αγαπάς την ζωή που έχεις, έστω και αν γκρινιάζεις οτι ζείς στην μιζέρια...

Είναι στο αίμα μας η γκρίνια, αρκεί να θυμόμαστε οτι όλη αυτή η γκρίνια είναι για πράγματα που τελικά αγαπάμε!