Καλό ταξίδι, Πρόσεχε φίλε.

Χαμένες αγάπες... χαμένες για πάντα στιγμές...

Θέλω τώρα να ξαπλώσω στην αγκαλιά σου. Δεν θέλω τίποτα άλλο, την αγκαλιά σου μόνο. Πάνω στη γη και οι δυο... Μια τόσο μικρή γη και όμως τόσο μακριά.

Θέλω να σε ακούσω. Ξέρω ότι δεν μπορώ να σε έχω τώρα που σε χρειάζομαι. Τουλάχιστον να μου πεις τι σου είπαν οι γιατροί.

Θέλω να φύγω και απορρείς. Και εσύ θέλεις να κάτσεις.

Πες μου γιατί να κάτσω εγώ; Μου λες αν θα έρθεις θα τρελαθείς. Το πέρασες μια κι δεν το θέλεις πάλι. Ούτε και εγώ το θέλω.

Να σου πω κάτι; Και εγώ φρικάρω εδώ. Και όχι που είμαι ακόμα εδώ όυτε ότι δεν περνάω καλά... αλλά μου λείπεις και σε χρειάζομαι.

Και ναι... Δεν είμαι καλά, ούτε είναι όλα οκ. Αν δεν είσαι εδώ τίποτα δεν είναι ίδιο.

Χτύπησα χθες. Εσύ έφευγες για το νοσοκομείο. Σε ένα σίδερο στην άκρη του δρόμου. Κομματιάστηκε το παντελόνι μου και έσκισα και τον μηρό μου. Δεν είναι σοβαρά. Μέχρι να βρεθούμε θα έχει γιάνει...

Θέλω να ψάξεις να μου βρεις σπίτι να νοικιάσω να μείνουμε μαζί. Και εσύ αν δεν θέλεις να μείνουμε μαζί να μείνω μόνη μου.

Εγώ θέλω να είσαι καλά για να είμαι ευτυχισμένη. Εσύ θέλεις να είμαι καλά για να είσαι ευτυχισμένος.

Εγώ σε θέλω εδώ. Δεν με νοιάζει. Να μην μου μιλάς. Να σε νιώθω δίπλα μου μόνο.

Το ξέρεις ότι δεν τα παρατάω, αλλά όταν θα τα παρατήσω θέλω... πολλά...

Θέλω μαυράδια πολλά... Μαρουλάκι μαρουλάκι... έστω...

Θέλω την αρκούδα. Πρωινό καφέ. Ταινία...

Θέλω... Θέλω... Μαζί θέλω...

Θέλω να σε δω. Θέλω να είσαι εδώ...

Θέλω πίσω το χέλλλλι μου!

Θέλω να πάμε με τα παιδιά εκδρομή. Να πάμε για ψάρεμα. Να με μάθεις ψαροντούφεκο. Να πάμε στο Μέτσοβο...

Θέλω να κάτσεις κάτω και να γκρινιάζω. Όχι γιατί έχω κάτι, αλλά για να πω ότι γκρίνιαξα.

Θέλω να έρθεις πάλι στον καναπέ και να μου φέρεις εκείνες τις φοβερές μακαρονάδες που φτιάχνεις και να με ταίσεις και μετά να τσακωνόμαστε για το ποιός θα πλύνει τα πιάτα. Και όταν θα μπεις για μπάνιο να πάω να τα πλύνω εγώ και μετά να τσακωθούμε γιατί τα έπλυνα.

θέλω να τσακωθούμε.

Να τα σπάσουμε όλα. Και μετά να τα βρούμε και πάλι.

Δεν θέλω να παραμιλάω πια στον ύπνο μου και να σε παρακαλάω να μην φύγεις.

Δεν θέλω να σε έχω μόνο στα όνειρά μου...

Θέλω να δω το βράδυ εφιάλτη ενώ θα είμαι στην αγκαλιά σου και να μου πεις να μην φοβάμαι. Θέλω να ξυπνήσω το βράδυ ενώ κοιμάσαι και να βγω έξω για τσιγάρο και να σκύψεις πάνω μου να με φιλήσεις και να με περιμένεις να πάμε πάλι μαζί για ύπνο.

Και θέλω να σε ξυπνήσω το βράδυ γιατί δεν μπορώ να ανοίξω το μπουκάλι και να το ανοίξει εσύ για μένα. Και να βλέπω ότι δεν κάνεις αγγαρία...

Θέλω να ζήσω ότι ζούσα μαζί σου πριν φύγουμε και ότι ζήσαμε έστω για λίγο στην Αλεξάνδρεια...

Κάτι στον έρωτα μένει κρυφό...

Ίσως

Κάτι στον έρωτα μένει κρυφό
Ίσως να είναι της μοίρας γραφτό
Ή μήπως πάλι εκεί που κοιτώ, φταίω εγώ...

Ζωή μου ποιος να 'χει το φταίξιμο αυτό
και πόνο δεν νιώθω να ξέρω πώς ζω
Μια κόντρα δεν είχα για την μοναξιά
για φίλη την πήρα πριν χρόνια αγκαλιά...

Δρόμος η αγάπη χωρίς τελειωμό
Ίσως να φεύγει ή ν' αρχίζει από εδώ
ή μήπως ψάχνω για να αγαπηθώ
Σε ό,τι μισώ...

Στίχοι: Σμαρώ Παπαδοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Παπαδόπουλος
"Βύσσινο και νεράντζι" 2006