Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Aπλα καλοκάιρι

Όπως ήρθες έφυγες...
και εγώ τα ίδια ρούχα τότε και τώρα...
Δεν ξέρω πότε και αν θα σε ξαναδώ.
Με πειράζει που έφυγες εσύ πρώτος
και εγώ έμεινα εδώ μόνη μου
στην καθημερινότητα χαμένη.
Μα τελικά δεν με πειράζει η καθημερινότητα
αυτό που με πειράζει είναι ότι λείπεις
εσύ από την καθημερινότητά μου πλέον.
και μου μοιάζουν όλα άσκοπα...
Θα μου πεις με ποιο δικάιωμα μιλάω εγώ...
εγώ που ποτέ δεν σου δώθηκα ολοκληρωτικά
εγώ που ήμουν κρυμμένη στη σαρκοφάγο μιας σχέσης
φοβάμαι τώρα που έφυγες...
Φοβάμαι το αποτύπωμα από το αφτί μου
Ξέρεις... τόσο ανάγλυφο.
Φοβάμαι μόνη μου να δω πάλι το αποτύπωμα...

Καλή αρχή και καλά ταξίδια μάτια μου!

(Σε εσένα που έφυγες πριν 1 περίπου μήνα και έχεις περάσει πολλά από τότε)

3 σχόλια:

Christina Noe είπε...

Και δικαίωμα
δεν έχω πια να σ' αγαπώ
το στερέωμα της λογικής μου
θαν' αυτό.

Να σ' αγκαλιάζω μια φορά
ούτε με φτάνει κι ούτε μ' αφορά
κάποτε θέλαμε κι οι δυο
Μα τώρα πια
σε θέλω για τον εαυτό μου.

Και δικαίωμα δεν έχω πια να σ' αγαπώ.

Και δικαίωμα
δεν έχεις πια να με κρατάς
στο μεσαίωνα της λογικής σου
να με πας.......

Αυτό μου ήρθε καθώς διάβαζα..

Καληνύχτα!

manolia είπε...

έλα βρε κοριτσάκι..χάθηκες...
ήρθε ο χειμώνας! :)
έτοιμη?

χαλαρουιτα είπε...

:-) Ακριβώς έτσι είναι Christinaκι!! Δεν υπάρχει δικαίωμα... αλλά ποτέ δεν ξέρεις!!!! Άλλοι 8 μήνες μένουν για να επιστρέψει!! Που ξέρεις; Πολλά μπορούν να γίνουν!! ;-)

Manoliaaaaa!!!!! Που είσαι εσύ κοριτσάκι??? Έσω έτοιμη!!! χιχιχι!!! Χάθηκα... με έφαγαν οι άντρες... (χαχαχα) και σε λίγο καιρό θα χαθώ πάλι!! Η δουλειά βλέπεις!!!! Πως είσαι εσύ???