Άτιτλο

Ήθελα να ξυπνήσω λίγο, αλλά είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Βρήκα παλιά γραπτά μου όμως! Κάπου μεταξύ 2005 και 2006.

Βαριά τα μάτια κλειστά
κι η καρδιά απ'τα πόδια
δεμένη σφιχτά
θέλεις να τρέξεις μπροστά
κι η ζωή όλο πίσω γυρνά
Κλεισ'τις πόρτες και φύγε μακριά
κι αν πιστέψεις θα γυρίσεις ξανά
πέρνα τις πύλες του φόβου
και θα δεις τις κοιλάδες του κόσμου
μην φοβάσαι να πέσεις ξανά
το μυαλό σε κρατάει γερά
η ψυχή σου φωλιάζει ζεστά
μεσ της αγάπης την μεγάλη αγκαλία.

Να τα εκατοστήσεις μάνα!

5 Δεκέμβρίου 2008.

Πάνε χρόνια από τότε, αλλά σαν σήμερα ήταν. Δεν τα θυμάμαι αυτά, απλά δεν ζούσα τοτε. Εκείνη την ημέρα γεννήθηκε μια πιτσιρίκα που όμως δεν θα γινόταν μια συνηθισμένη πιτσιρίκα...

Μεγάλωσε και ήρθε η στιγμή να δει τι θα κάνει με την ζωή της. Πέρασε κάποιες "φουρτούνες" και τελικά κατάφερε να ακολουθήσει τα ονειρά της.

Με την θάλασσα, είπε, με την θάλασσα θέλω να ασχοληθώ. Και το έκανε.

Ο Θεός, όπως λένε, γελά όταν οι ανθρώποι κάνουν σχεδια. Και έτσι και έγινε, οι καταστάσεις και οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε την ανάγκασαν να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

Δεν πούλησε όμως τα όνειρά της ποτέ. Την θάλασσα ακόμα την αγαπά, ακόμα την νοσταλγεί και ακόμα κι αν έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε, ακόμα μυρίζει θάλασσα κι αλμύρα.

Την γνώρισα τυχαία. Μου άνοιξε την πόρτα της παλαιότερης γενιάς. Ίδιες κοπέλες με εμένα. Άλλοι θα μας έλεγαν τρελές. (ποιός ξέρει, ίσως και να είμαστε)

Οι καταστάσεις και τα βιώματά μας μοιάζουν αρκετά, ακόμα κι αν είμαι στο μισό (σχεδόν) της ηλικίας της. Την έβγαλα μάνα και αυτή με φωνάζει κόρη της.

Όχι πως δεν έχω μάνα. Αλλά έχουμε σε σημαντικό ποσοστό κοινά βήματα.

Τέλως πάντων, σήμερα έχει γενέθλια η μάνα μου.

Τι δώρο να της κάνω δεν ήξερα. Είμαι και μακριά της.

Έφτιαξα ένα βίντεο σήμερα (μετά το μάθημα), έτσι να μυρίζει λίγο θάλασσα να ταιριάζει με της μυρωδιά της. θέλω να ελπίζω ότι θα της αρέσει.

Χρόνια πολλά μάνα! Να έχεις πάντα υγεία και να σε χαίρονται αυτοί που σε αγαπούν.